Liever doen wat gepast is.

Mei 2011, herinner me mijn eerste sessie met mijn haptotherapeut nog als de dag van gister.   

Liesbeth vroeg me om mijn stoel op te pakken en deze op een plek in de kamer neer te zetten waar ik zou willen gaan zitten. Zelf zat ze bovenop haar healing bed die tegen de muur aan stond. Ik besloot om mijn stoel tegenover haar neer te zetten zodat ik haar wel recht aankeek, maar nog een “gepaste” afstand hield.   

Toen ik eenmaal zat vroeg Liesbeth me eerst waarom ik daar was gaan zitten. Nou, ik vond het wel netjes om haar aan te kijken, en als ik niet te ver bij haar vandaan zou gaan zitten, kon ze me ook nog goed horen.   

“Hoe voelde het daar?”, vroeg ze. 

Ja, wel prima”, zei ik. Ik wist niet goed waar ze naar toe wou met de hele oefening. Vervolgens vroeg ze me of er een andere plek was waar ik liever was gaan zitten.   

Toen schoot me te binnen wat mijn eerste gedachte was geweest. Ik was het liefst gezellig naast haar op het healing bed gesprongen. Dan kon ik toch dichtbij haar zitten, maar wel op dezelfde hoogte en dan hoefde ik haar ook niet vol aan te kijken. Fijn maar veilig.   

“En waarom heb je dat dan niet gedaan?”   

Met het stellen van die vraag werd het me ineens zo duidelijk hoe ik mijn eerst ingeving, mijn gut feeling, mijn intuitie (waar ik al zoveel over gelezen had maar nooit zelf goed bij kon) binnen één seconde aan de kant had geschoven om vervolgens mijn keuze te baseren op wat ‘gepast’ zou zijn. Op wat ik dacht dat zij van mij verwachtte.      

Zo verdrietig eigenlijk.Terugkijkend op hoeveel ik altijd eigenlijk voelde, en hoe ik dat gevoel ook zo snel mogelijk weer af deed om liever ‘gepast’ te zijn.   Deze oefening was een keerpunt in mijn leven. Voor het eerst zag ik zo helder dat ik wel een intuitie had, een hele sterke zelfs, maar dat ik die zodra hij opkwam direct aan de kant schoof om een meer ‘doordachte’ (en meer pleasende) keuze te maken.   

Het is nu een omgekeerde wereld. Ik ben júist gefocust om naar die eerste ingeving te luisteren, waarvan ik weet dat die altijd het beste met me voor heeft, en daarmee in het hoogste belang is van iedereen.

Wanneer ik er niet naar luister?

 Dan is het een situatie met misschien een bepaalde persoon waar ik nog veel triggers op heb zitten. Vaak voel ik achteraf dan wel dat hier iets niet klopt, en ga ik dat onderzoeken. Ik wil altijd mezelf & mijn onderstroom beter begrijpen.

Zijn er momenten dat jij je eerste ingeving aan de kant schuift omdat het niet past, of niet gepast voelt? En lijkt het je fijn om die met mij te onderzoeken? Om te kijken wat eigenlijk jouw waarheid is in die situatie, en waarom je daar (nog) niet voor durft te gaan staan?

Ik zoek dat graag met je uit via een Clarity Sessie 🐚

N🌱