Ik haat commitments.

Ik ben gestopt met mijn persoonlijke challenge🫦 De challenge was in één take mezelf opnemen op stories, 30 dagen lang.

14 dagen heb ik het gedaan. Waar ik achter kwam is dat ik delen leuk vind, en zichtbaar zijn niet perse eng (#goedomteweten). Maar ik ‘haat’ commitments. Vastzitten aan iets (zoals een challenge), dingen moeten, doorzetten. Dan schiet ik enorm in de weerstand en verlies is alle excitement. Hierdoor lukte verder gaan niet meer.

Ik ben niet tegen commitments, ik denk juist dat ze transformationeel kunnen zijn, maar ik heb zelf niet een hele zuivere relatie met ze; ze triggeren me nog steeds. Het is voor mij gelinkt met woorden als discipline, hard werken als ‘the way’ om succesvol te zijn, en ‘gewoon even doorzetten’. Uitspraken die vroeger heel normaal waren, maar terugkijkend zie ik hoevaak ik door deze woorden over mijn eigen grenzen ging.

Wat daar onder zit?

Mijn zussen deden Gymnasium met alleen maar bèta vakken, en daarom ik ook. “Dan kun je later nog alle kanten op.” Dat moest helemaal niet perse van mijn ouders, maar ik volgde gewoon. Ik was alleen maar aan het leren. Wat een stress. Stoppen was geen optie in mijn hoofd, “ik kon het toch”? Ik heb af en toe nog nachmerries over de tentamentijd, de angst om te falen was overwhelming.

En dan is er nog mijn Saturnus tegenover mijn Maan in Ram. En mijn Zuidknoop in Steenbok, in het vijfde huis. Hier zie ik dezelfde thema’s naar voren komen.

Ik zie het als een samenspel, van de energieën (thema’s) die mijn unieke bleuprint aan het uitspelen is, en waar ik naar te kijken heb.

Want het is hier weer, nu, leuk of niet, voor mij om naar te kijken.

Maar wat ik nu zoveel meer helder zie, is wat een gekkigheid dit allemaal is. Want mezelf committeren aan mijn eigen ritme is pas ware discipline hebben. En het grappige is, dat is een commitment waar ik volmondig ja tegen wil zeggen.

Ik oefen me nu in het commiteren aan mezelf. Aan mijn tempo, mijn proces, mijn stijl, mijn energie. Op social media kan dat er dus uitzien als dan weer heel veel delen, dan een week niks. Ik zeg bewust ‘oefenen’, want het is bizar hoevaak ik toch denk meer te moeten doen dan wat eigenlijk goed voelt of waar ik de ruimte voor heb. Of ik schiet de andere kant op, en ik voel me bevriezen in de gedachte over wat ik moet delen (wat business-wise handig is - ook zo iets🤮).

Deze challenge triggerde dat allemaal weer.

Excitement. Delen. Zichtbaar zijn.

Of cocoonen en integreren. Rusten. Loslaten.

Beide processen in hun zuivere vorm zijn belangrijk; ik ben aan het onderzoeken hoe dit werkt, voor mij. Zodat ik mijn unieke creatieproces durf te vertrouwen. #safetyfirst

Dat is eigenlijk wat ik aan het doen ben. Dat is waar deze challenge eigenlijk over ging.

Social media, here I come💪😉

Nynke x

#alwaysinprocess #jouwritme #heling

Vorige
Vorige

En, En. Het is beide.

Volgende
Volgende

Mijn nieuwe website is live.